Sądzić należy, że około 1470 roku wraz z parafią powstała i szkoła w Piotrkowicach. W 1596 roku  kierownik szkoły, Urban z Koszyczek, miał lichy dom grożący ruiną. Uposażenie jego składało się z ogrodu, sadu, klerykatury po pół grosza od wszystkich parafian i dziesięciny z folwarku w Łowczowie, której jednak mu nie oddawano ani nie płacono, gdyż zabierała ją Trzecieska, żona właściciela z Piotrkowic, Jana Trzecieskiego.

W zarządzeniu powizytacyjnym wizytator polecił naprawić szkołę.

W latach 1662-65 rektorem był Wojciech Dalewicz, którego utrzymywał proboszcz. W rozporządzeniach powizytacyjnych w 1669 roku wizytator nakazał proboszczowi, aby zdolniejsza młodzież z parafii chodziła do szkoły i kształciła się w naukach i śpiewie. Do realizacji tego celu powinien utrzymywać bakałarza i płacić mu przyzwoitą pensję.

W 1770 roku istniała nadal szkoła i posiadała dość bogate wyposażenie. Naukę prowadzono tylko w okresach zimowych, gdyż latem dzieci musiały pracować na roli i paść bydło.

Liczba dzieci systematycznie wzrastała:1860 r. –  45 uczniów, 1865 r. – 62 uczniów, 1870 r. – 96 uczniów.

W 1857 roku przekształcono szkołę parafialną na szkołę ludową; czyli trywialną, chcąc poza szerzeniem oświaty żądać pieniędzy na szkołę od władz zaborczych.

Obecny budynek szkolny został zbudowany na starym cmentarzysku w 1888 roku.

Kronika szkolna informuje, że w okresie międzywojennym była to Publiczna Szkoła Powszechna z dwoma nauczycielami.

Do roku 1928  obowiązki kierownika pełnił Zygmunt Woliński a po nim jego córka Elżbieta. W1932 roku pełniąca obowiązki kierownika Elżbieta Wolińska została przeniesiona do Tarnowa.

Obowiązki te przejęła na rok Matylda Karcz.

W 1933 roku funkcję kierownika szkoły pełnił Józef Szwachuła – nauczyciel z Górnego Śląska. Był to człowiek energiczny i porywczy. Przyczynił się do poprawy bazy szkolnej, ale zupełnie nie dbał o poziom nauki i często opuszczał zajęcia, co było jednym z powodów konfliktów z ludnością wsi, a zwłaszcza z Janem Halagarda i Ludwikiem Tyrka.

Spory te zaprowadziły strony do sądu. Wyrokiem sądu, został przeniesiony do innej placówki.

W roku 1938 kierowniczką została Matylda Kalicka, jednak jak donosi kronika „nie zaskarbiła sobie wśród ogółu ludności należnego szacunku” i sama postarała się o przeniesienie.

W 1939 roku władze niemieckie poleciły kierownictwo Matyldzie Karcz, która na stałe zajmowała pokój w szkole. Oprócz niej w szkole pracowały jeszcze 2 siły: Józefa Sajdak i Deresówna.

Szkoła w tym roku znalazła się w bardzo trudnej sytuacji; brak opału, brak odzieży, a do tego ostra zima spowodowały przerwę w nauce . Naukę zawieszono od 19 lutego do 31 marca 1944 roku.

1 września 1940 roku kierownikiem został mianowany Adolf Kaliciński.

Obowiązkiem szkolnym objętych było 241 dzieci. Do szkoły zapisało się 214 uczniów. Dzieci uczyły się z miesięcznika „Ster”.

Piotrkowice w tym czasie miały bardzo trudne warunki komunikacyjne: fatalny stan dróg – głębokie wąwozy, nawet brak było ścieżek. W związku z tym dzieci z wielkim trudem musiały pokonywać drogę do szkoły. Ta sytuacja była częstą przyczyną nieobecności uczniów.

Z powodu działań wojennych na tutejszym terenie nastąpiła przerwa w nauce od 1. XI. 1944 r. do 31. I .1945 roku.

Od 1. IX. 1945 r. na prośbę gromady Łowczów utworzono nowy rejon szkolny w Łowczowie. Wobec tego dzieci z Łowczowa  i części Piotrkowic zostały przydzielone do szkoły w Łowczowie.

W obwodzie szkolnym Piotrkowic pozostało 162 uczniów.

W myśl nowych rozporządzeń oświatowych rozpoczęto realizować 7 – letnią szkołę podstawową.

W szkole pracowało 4 nauczycieli.

W styczniu 1949 roku uruchomiono kurs dla analfabetów na który zapisało się 35 słuchaczy .  Otwarto punkt biblioteki gromadzkiej, którego opiekunem była Matylda Łaś

Z dniem 1 II 1949 roku dotychczasowy kierownik Adolf Kaliciński został przeniesiony na emeryturę. Obowiązki kierownika, na krótko powierzono Ludmile Kalicińskiej , gdyż już 1. IX. 1949 roku kierowanie placówką przejął nauczyciel z Łowczowa – Wojciech Łaś.

15 IX 1950 roku została przyjęta do pracy nowa siła – Irena Tyrka –długoletnia nauczycielka i mieszkanka Piotrkowic.

15 X 1950 roku została otwarta w naszej szkole – szkoła dla pracujących realizująca program klasy VII . Do szkoły zapisało się 35 kandydatów ; z  Piotrkowic, Zabłędzy, Łowczowa i Łękawki.

W tym też roku została zaadoptowana sala do nauki w budynku parafialnym.

W kolejnych latach systematycznie spada liczba dzieci, nauka odbywa się w klasach łączonych.

Sytuacja ta doprowadza do obniżenia stopnia organizacyjnego szkoły do poziomu klas I – IV .

Decyzją władz wojewódzkich, w  roku szkolnym  1976 / 77 , dzieci z obwodu Szkoły Podstawowej w Piotrkowicach  będą uczęszczać do Zbiorczej Szkoły w Łowczowie i Zbiorczej Szkoły Gminnej w Tuchowie. Natomiast na miejscu pozostają klasy I – IV , w tym klasa II i III uczą się jako klasy łączone.

IX 1972 roku dyrektor Wojciech Łaś przechodzi na emeryturę a jego obowiązki przejmuje tutejsza nauczycielka Władysława Karnia.

W latach 1973 / 74 szczególnie zadbano o bazę sportową. Własnymi siłami wybudowano skocznię lekkoatletyczną i boisko sportowe.

W roku szkolnym 1981 / 82 przywrócono 8 – klasową szkołę podstawową.

1 IX 1986 roku obowiązki dyrektora przejęła  długoletnia nauczycielka tej    szkoły mgr Stanisława Tyrka. Nauka odbywała się w klasach łączonych. Od początku objęcia kierownictwa czyniła starania o budowę nowej szkoły. Wraz z Komitetem Budowy Szkoły zgromadziła dokumentację potrzebną do wydania decyzji pozwolenia na budowę.

W 1994 roku  dyrektorem Szkoły Podstawowej w Piotrkowicach została mianowana Krystyna Lebryk.

Malały szanse na rozpoczęcie budowy nowej szkoły . Ówczesny Zarząd podjął decyzje , po wcześniejszym zasięgnięciu opinii mieszkańców wsi, o zakupieniu budynku GS na cele oświatowe. Budynek ten służył zaledwie 3 lata, gdyż w 1999 roku rozpoczęto realizować reformę oświatową, co spowodowało obniżenie poziomu organizacyjnego szkoły do klas „0” – 6 . Szkoła zrezygnowała z budynku, w rok później władze gminne użyczyły go OSP.

W 2000 roku  z  pomocą  radnej , nauczycielki Barbary Polek przeprowadzono remont szkoły, zaadoptowano pomieszczenia po mieszkaniu służbowym na sale lekcyjne, zainstalowano ogrzewanie gazowe, wykonano łazienki. Szczególnie zadbano o rozwój bazy sportowej, gdyż szkoła nie posiada sali gimnastycznej. Powstały dwa boiska sportowe: asfaltowe – do piłki ręcznej i trawiaste – do piłki nożnej.

Od 1 września 2003 roku obowiązki dyrektora w drodze konkursu przejęła Barbara Polek.

Obecnie  trwa rozbudowa szkoły. W czasie wakacji 2006 roku zmieniono więźbę dachową  .W lipcu 2007 roku  rozpoczęto budowę sali gimnastycznej wraz z zapleczem-łazienki, szatnię.

W roku szkolnym 2007/08  do szkoły uczęszcza 79 uczniów, uczy 10 nauczycieli.